Χριστούγεννα

Θεέ μου πέμψε και σε με, το φωτεινό αστέρι

ν’ απαρνηθώ το χάραγμα, που το κακό θα φέρει.

Ζηλεύω την ανατολή, η δύση με φοβίζει,

γιατί το τέλος της ζωής, τα’ ανθρώπου μου θυμίζει.

Δρόμος μακρύς είναι η ζωή, στο τέλος για να φτάσεις

πρέπει τον κόσμο να διαβείς, να μην αναστενάζεις.

Του κόσμου τα πολλά λεφτά και η πολύ εξουσία

χαλάν τα’ ανθρώπου την καρδιά και την ευαισθησία.

Να μην αφήσεις άνθρωπο να σε υποτιμήσει

να λες πως είσαι ανώτερος σε τούτη εδώ τη φύση.

Υπάρχει άτιμη τιμή και τίμια ατιμία

πολλές φορές και η αρετή που γίνεται κακία.

Όλα τα συναισθήματα και η αγάπη απ’ όλα πρώτη

είναι που σε κάνουνε ουράνιο ταξιδιώτη.

Ποτέ καημό να μην ιδείς, σ’ όλη τη ζωή σου

χρυσή να είναι η ζήση σου και η Παναγιά μαζί σου.

Καλά Χριστούγεννα