Άρης Βελουχιώτης

Όταν περνώ από το σπίτι σου και βλέπω τη μορφή σου

θυμίζεις τι τράβηξε στα νιάτα η ζωή σου

Το χέρι επάνω με γροθιά χτύπησες το μαχαίρι

το αίμα σου που χύθηκε την λευτεριά να φέρει.

Δόξασες την Ελλάδα με την καταγωγή σου

την πίστη για τη λευτεριά την  είχες στην ψυχή σου.

Δόξα με τους συντρόφους σου που ως το τέλος αγωνίστηκαν

για την αγάπη της ΕΛΛΑΣ  όρθιοι σκοτωθήκαν.

Πέσατε εις το βωμό της λευτεριάς καθήκον

Να μη σκλαβώσει ο εχθρός του Έλληνα τον οίκον.

Δάκρυσε τότε ο λαός για το θάνατό σου

Κι ο τόπος που περπάταγες γιατί ήτανε δικό σου.

Τα χνάρια σου χαθήκανε απ’ τα βουνά είναι σβησμένα

Τα μονοπάτια που περπάταγες είναι κι αυτά θλιμμένα.

Το Χαίρε Χαίρε λευτεριά το είπε στις Μεσούντας τα βουνά

Να έρχονται οι νέοι του λαού να σε βλέπω με χορό.

Άρη Βελουχιώτη δεν είσαι ξεχασμένος

Οι νέοι της Ελλάδος σε τιμούν έμεινες δοξασμένος

Στην ιστορία γράφτηκε στα χαρτιά της Ελλάδος γραμμένος

Όσοι αιώνες κι αν περάσουνε θα μείνεις δοξασμένος.

Θα ΄ρθω να σε επισκεφτώ από κοντά να σε γνωρίσω

Να γράψω περισσότερα τους πάντες να συγκινήσω.