Στη μνήμη του μεγάλου δασκάλου μου Δημητρίου Μπούγα – Αμουδιά Τρικάλων

Θα ακούσεις πατρίδα κλάματα

θ’ ακούσεις μοιρολόγια

γιατί οι κυβερνήτες σου

δεν λένε σταράτα λόγια.

Θα βλέπεις ανθρώπους να πηδούν

απ’ τα ψηλά μπαλκόνια

γιατί αυτά θα χάνονται

μετά από λίγα χρόνια.

Εκείνο που σου έμεινε

τώρα για να κάνεις

θυμήσου τους προγόνους σου

απ’ τον πόνο σου μην πεθάνεις

Τοιχοκόλλησέ τους στα σχολειά

ψηλά να ΄ναι κρεμασμένοι

να τους βλέπουν τα Ελληνόπουλα

αυτοί σε κάνουν ΔΟΞΑΣΜΕΝΗ.

Να μάθουν για τον Μάρκο Μπότσαρη

πόσοι του πάνε στον τάφο

να μάθουν για τις Σουλιώτισσες

που πέφτουν απ’ το βράχο.

Να ξέρουν για το Διάκο

κάτω στην Αλαμάνα

που θυσιάστηκε διπλά

για την ΕΛΛΑΔΑ μάνα.

Να μάθουνε για τον Μοριά

τα κλέφτηκα λημέρια

που τους χαιρέταγε ένα πουλί

και τους πήγαινε χαμπέρια.

Να γνωρίσουν το Γέρο του Μοριά

το Θόδωρο Κολοκοτρώνη

που του κόβονταν η Τουρκιά

σαν έκλειναν οι δρόμοι.

Να εκφωνούνε τα Ελληνόπουλα

στην κάθε εθνική γιορτή σου

το γεια σας παλικάρια

Ηρωικά παιδιά

σ’ εσάς ανήκει η Δόξα

σ’ εσάς και η Λευτεριά.

Υ.Γ.

ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗ ΟΠΛΑΡΧΗΓΕ

Δεν είσαι ξεχασμένος

Στη Σαλαμίνα και στο Μαυρομάτι Καρδίτσης

είσαι και στα δυο εκεί στημένος.

Οι αρχές παρών όταν ξημερώνει

Η Θεσσαλία σε τιμά και σε καμαρώνει.